It's time for Accra!

De eerste nacht zit er ook al weer op. De temperatuur daalt in ieder geval niet ’s nachts.. En nu mogen we nog van geluk spreken dat we een ventilator in onze kamer hebben… ik denk niet dat ik daar morgen nog op moet hopen.

Vandaag zijn we naar met de taxi weer naar de luchthaven gegaan om daar een simkaart te kopen en de rest van ons geld in te wisselen. Nadien zijn we weer naar het hotel gereden en hebben we daar enkele straten door gewandeld.

Tijdens het wandelen kregen we nogal wat bezien..  en hoorden we nogal wat claxons! (Dat waren de taxichauffeurs die hoopten om ons te kunnen vervoeren)

We beginnen ons al wel te integreren.. Als het op wandelen en vervoer gaat toch.. Eenmaal in een taxi, geldt de regel “Wie het luidste kan toeteren en wie eerst is wint!” Wanneer je zo over het straat loopt luidt het “rood= stoppen. Groen= oversteken op eigen risico.” En ohja, vergeet de regel “Steek over waar je zin hebt” niet!

Daarstraks hoorde Glenn muziek buiten, tegen een uur of 6...Djembe's en gezang. Dus wij op stap en kijken van waar het vandaan kwam.. Er stonden buiten op straat allemaal mensen te zingen en te vieren.. Prachtig om te zien! Er kwamen zelfs meer en meer mensen erbij staan en mee zingen. Drie jongens vroegen of we mee gingen.. Aan hen konden we dan vragen wat er precies aan de hand was.. Er was iemand overleden. En daarom zingen ze voor hem. Ze stonden voor het huis van de overledene.. Het was een echt kippenvel moment!! 

Daarna, na het eten, zijn we nog even de buurt in getrokken. En wat zien wij daar... Een kotje met allemaal mannen in met een doek als gordijn... Staat er boven op dat kotje "mario playstaition" De jongens hoorden ons en keken van achter het gordijn en vroegen of we kwamen kijken. Daar zaten dan twee jongens op een mega oude playstation fifa 2000 te spelen :D Een geweldig zicht!! 

Morgen gaan we naar Kpando.. Waar we de rest van de tijd gaan verblijven. De reis naar Kpando is zo’n dikke 6 uur.

Liefs,

Delphine