Aangekomen.

Tgoh.. waar moet ik beginnen? Gisteren in het hotel zaten we ’s avonds aan de computers. Die staan aan de receptie. De receptie is in principe zo goed als buiten..Ik had me dus eerst goed ingesmeerd met muggenmelk! Maar wanneer ik weer naar de kamer ging, besefte ik dat ik mijn voeten niet had ingesmeerd… Al mijn linker tenen hebben dus een goeie dikke steek van een mug gekregen.. En jeuken dat dat doet!! En nog meer zwellen dat dat doet!! (Ik heb er een foto van getrokken, jaja van voeten!! –EI!!) 

Nu vandaag hebben we op tijd moeten opstaan. Het beloofde een lange dag te worden. Eerst hebben we ons nog gedoucht. Zalig! Nog nooit heb ik zo genoten van een ijskoude douche! Dan hebben we onze bagage wat ingepakt en daarna hebben we ontbeten, een lekker omeletje met toast en een koffie! Oploskoffie wel te verstaan maar het smaakte! Daarna hebben we ons gerief gaan halen en zijn we met een taxi naar het befaamde trotro-station gereden. 

Een trotro is eigenlijk het openbaar vervoer zoals in België. Het zijn kleine busjes die overvol worden geladen en dan op een heus tempo doorrijden! (en vergeet het claxonneren niet ;-) ) Het was een heus gebeuren! Een taxi vinden was geen probleem, de man aan het onthaal van ons hotel had dit voor ons geregeld. Maar dan… De taxi bracht ons naar het station, waar zo’n honderden busjes staan. We hadden gevraagd aan de chauffeur of hij ons niet tot aan de juiste trotro (die naar Kpandu reed) te brengen. En al een geluk hebben we dat gevraagd!! We zaten nog te wachten in de taxi of er kwamen al mensen vragen aan ons waar we naartoe gingen.. Zij wilden ons wel brengen met hun eigen auto! (Ahja, da’s money in the pocket.. zo’n lange afstand) toen de chauffeur tegen hen zei dat we met de trotro gingen moesten ze telkens lachen.. Achteraf snap ik waarom ;-) 

Onze taxichauffeur bracht ons dus wel degelijk tot aan de juiste trotro. De auto stond nog maar net stil of er kwamen al mannen de koffer open doen en onze bagage eruit te halen.. Op dat moment waren Glenn en ik wel even in paniek…Wie ging er met ons gerief weg?! Uiteindelijk bleek het de chauffeur van de trotro te zijn.. Hij wou ons helpen. Hij bracht alvast onze trekkersrugzakken weg en een andere man nam Glenn zijn koffer… Mijn koffer zat nog in de taxi wanneer ik eruit kwam dus heb hem snel te pakken gekregen! Maar de taxi begon naar achteren te rijden, geen idee wat hij in gedachten had.. Natuurlijk kreeg ik veel bezien en enkele mannen klopten ook onmiddellijk op de taxi om te laten weten dat hij moest stoppen met rijden. Ik heb snel men valies naar Glenn gebracht, die was ondertussen zijn bagage aan het achtervolgen.. en nadien nog snel terug naar de taxi want we hadden in al die haast nog niet betaald! 

Het was kwart na 12 wanneer we dus aankwamen bij de trotro. Perfect! Dan komen we zeker voor het donker aan! Nuja…ik denk dat we waren vergeten dat we in Afrika zaten en dat ze de” Go with the flow” mentaliteit hebben. Onze bagage werd voor ons ingeladen, wij mochten al rustig gaan zitten in de trotro… De mannen begonnen alvast in te laden, eerst wat dozen… daarbovenop mijn koffer…daarnaast nog wat dozen, daarvoor nog een mand, dan mijn trekkersrugzak, die van Glenn, en zijn koffer ook nog.. Natuuuuuuuuuurlijk geraakte de koffer niet helemaal dicht. Maar geen probleem! Met een touw kan je wonderen doen! Uiteindelijk zat alles goed stevig vast. Ondertussen waren we al een uur later… ahja, want een trotro vertrekt pas wanneer die helemaal VOL zit. En dat mag je letterlijk nemen hoor! ;-) de koffer was al vol ja, maar er was nog 1 plek vooraan waar nog iemand kon zitten… rond kwart na 1 waren we dan uiteindelijk toch vertrokken. Al een geluk want ik was bijna een gesmolten ijsblokje! (Ik heb er een filmpje van, maar ik kan het hier nog niet uploaden, ik probeer laten via facebook) 

Onderweg zijn we vaak langs politiemannen gekomen, daar verschoten we beiden toch wel van. Ik ben ook nog vergeten te vertellen dat er telkens om de meter iemand staat met een bak op zijn hoofd om iets te verkopen.. Je kan het zo gek niet bedenken! Zoals de mensen voor een goed doel ook wel op straat iets verkopen in België.. Zo staan er om de meter wel iemand met iets anders in zijn ton. De ene keer zijn het flesjes water, de andere keer is het een massagestok (ja, heel vreemd!) of schoenen, speelgoed,… alles kan je zo kopen! Dat was natuurlijk enorm handig voor onze reis nu.. Je kon eender wanneer beslissen om iets te kopen omdat je honger of dorst hebt. Zo hebben we al banenen-chips gegeten…lekker! 

De reis duurde toch van kwart na 1 tot 6 uur.. we hadden onderweg nog moeten stoppen. Er was een buitenband kapot gegaan.. Iedereen moest uit de trotro en stond, zoals echte mannen van’t stad, te kijken hoe de chauffeur zijn wiel veranderde. 

Ik heb me ondertussen ook al geïnstalleerd in de kamer. Ik slaap samen met Loes, Renée en Anke. Dat zijn meisjes die Lager onderwijs studeren op KdG. Glenn slaapt in een andere kamer. Mijn foto’s hangen al aan de muur, mijn muskietennet hangt al over mijn bed (Al merk ik net dat ik het omgedraaid heb opgehangen…oeps!) en men bed is opgedekt. 

Morgen hebben we om 10u een afspraak met de Principal Nelson. Jolien, ik leg je brief alvast klaar! Zurka heb ik nog niet gezien, maar ik twijfel er niet aan dat dat niet lang meer gaat duren ;-) 

Liefs, 

Delphine