Bloed, zweet en tranen!

Wow, het is weer een hele tijd geleden... Sorry! 

Veel leesplezier iedereen! ;-) 

19 januari 2014.

Deze avond is Alfa dag komen zeggen. Hij studeert in Accra.. en vertrekt morgen om te gaan studeren.

20 januari 2014.

Deze morgen had Rejoice ons gebeld.. Ze zei dat we niet naar school moesten gaan. Om 9 uur zou ze langskomen om het uit te leggen… Wij alle vier heel verward.. “ok, dan kunnen we uitslapen?” en ja, amai deed dat goed! Tot 8u geslapen ^^ (hoor mij nu, ik ben echt aan het inburgeren?! 8 uur en ik noem dat uitslapen…!!!)

9.00u… geen Rejoice te zien…

9.30u… Nog steeds geen Rejooice te zien… Maar wel de juf van Anke! (moest die geen les geven??) Ze kwam horen of alles in orde was.. Ja wij hebben geen telefoon nummer van de school dus wij gingen er vanuit dat Rejoice de directie had opgebeld ofzo.. Niet dus. We hebben het dan uit gelegd dat we moesten wachten op Rejoice.. Hop, die juf weer naar school.

10u… geen Rejoice te zien…

11.00u, aha!! Daar is ze! Ze is nog geen 5 minuten binnen gekomen.. Ze wou eigenlijk gewoon zeggen dat we ons niet mochten laten doen, en dat we respect van de leerkrachten moesten afdwingen.. Afgelopen donderdag was er in de primary school een man gekomen en gevraagd elke klas van de drie andere meisjes of hij ‘even de kinderen mocht slaan?’ … De eerste klas waar hij dit vroeg was bij Loes, zij probeerde uit te leggen dat dit niet de gewoonte is in België.. De man vloog uit.. heeft de kinderen die niet betaald hadden een pak slaag gegeven met een stok en dan naar de volgende klas vertrokken.

De klas van Anke.. daar vroeg hij of hij 5 minuten tijd mocht van haar klas. Waarop Anke zei dat het niet de gewoonte is in België om zomaar iemand zijn lessen te storen.. Daar heeft hij al een geluk geen kinderen kunnen slaan…

Toen vertrok hij naar de andere klas, de klas van Renée.. waarop ook zij zei dat zij het niet graag had..

(al een geluk is hij niet naar de kleuterklas gekomen..!!!)

Voor dit voorval mochten we geen les gaan geven.. Heel gek. Rejoice zei dat we respect van de man moesten afdwingen en dat we daardoor niet naar school moesten gaan. “ga maar slapen..” zei ze.

Zij ging daarna naar de school om te zeggen tegen de directie dat we er geen les meer zouden geven.. In de hoop dat de directrice zou smeken om dit wel te doen. En effectier, haar aan pak werkte, de directrice en een leerkracht van het 4e leerjaar (moet die ook geen les geven?!) kwamen samen met Rejoice terug naar the guesthouse om zich te verontschuldigen en te smeken of we niet terug kwamen.

We zaten er alle vier wat ambetant.. gewoon omdat we niet wisten hoe we nu over deze situatie moesten denken.. Het was alemaal heel vreemd op de moment zelf. Heel dubbel. We zullen zien wat het morgen brengt..

Nadat de directrice en juf weg waren, wou Rejoice ook door gaan “Take care” zei ze. Waaop wij natuurlijk vriendelijk lachten en zeiden “you too”.. ze vroeg ons of we wisten wat ze met ‘take care’ bedoelde.. waarop wij allemaal wat raar keken en enkele voorbeelden gaven..(op onze gezondheid letten, niet alleen buiten rondlopen, als het donker is onmiddellijk naar huis gaan,..) maar dat bedoelde ze kennelijk niet.. “Je moet voorzichtig zijn met jongens..” begon ze. “Eerst gaan ze heel vriendelijk zijn en zeggen “Hey girl, how are you, you look pretty” en de volgende dag gaan ze het weer zeggen en dan vragen ze je gsm nummer. De volgende dag gaan ze je bellen en het weer zeggen en afspreken. De volgende dag gaan ze vragen waar je woont en als je dat zegt staat hij de volgende dag aan je deur en verzint hij een smoesje als “ik wou gewoon eens langs komen” en de volgende dag gaat hij weer aan je deur staan en vraagt hij of hij binnen mag. Dan vraagt hij of hij je kamer mag zien. En dan krijg je HIV.. (volgens ons was ze toch enkele stappen vergeten..  ;-) )

Tot zo ver onze eerste les seksuele opvoeding hier?

Onze bewaker is nogal een speciaal geval hoor… Van hem mogen er na 18 u geen zwarte mannen meer in onze guest house.. (volgens mij heeft hij niet door dat we in Afrika zitten! ;-) )

21 januari 2014.

Vandaag heb ik met men kleuters de vormen en kleuren geleerd. (Eigenlijk herhaald want sinds ik hier ben heb ik nog geen andere leerstof gezien…) We hebben samen met onze vingers geschilderd.. Ze vonden het geweldig.. Jammer genoeg heb ik er geen foto’s van getrokken.

Ik heb wel de gekleurde vormen netjes opgehangen in hun klas, zo ziet het er toch een beetje vrolijker uit!

22 januari 2014.

Ook vandaag heb ik de vormen en kleuren herhaald.. Het is een heuse opgave, dat wel, om telkens origineel uit de hoek te komen. Ik geef eigenlijk geen leerstof van de kleuterschool.. maar eerder van het eerste leerjaar. Wat soms wel moeilijk is, maar ik kan zeker altijd terecht bij Anke, Loes of Renée. Al heb ik vandaag wel geprobeerd om een ochtendritueel in te voeren. Juf Christine was geïnteresseerd hoe dat er aan toe ging, dus zijn we voordat de les begon in een kring gaan zitten. Wij beginnen normaal altijd met een liedje om iedereen te groeten. Natuurlijk ken ik zo geen engelse liedjes dus heb ik een een ieniemienie versje gemaakt: Hello, hello, how are you today? Hello, hello, thank God for this new day. (als er God in voor komt zal het wel in de smaak vallen dacht ik, en ja hoor!)

Rejoice zou een lamineertoestel hebben in the education office, ik zou eventueel een kalender kunnen maken zodat ik dit de komende stagescholen kan integreren.. 

Morgen is het de laatste dag bij de R Boys. Ik ben nog volop aan het nadenken wat ik hen zou kunnen geven, wat ze echt het hardste nodig hebben. Momenteel kan ik me enkel nieuwe bordvegers en nieuwe krijtborden bedenken.

Wat ze nog harder nodig hebben is elektriciteit.. maar ik vrees dat mijn budget dit niet toe laat om hierbij te helpen.

Ik bezie het nog, maar ik hou jullie zeker op de hoogte!!

23 januari 2014.

Vandaag was het de laatste dag lesgeven bij de RC Boys. Ik heb vandaag les gegeven in de tweede kleuterklas. Ik wisselde af van klas: de ene dag stond ik in de eerste kleuterklas, en de andere in de tweede kleuterklas.

Ik heb vandaag ook gezien dat de leerkracht van de tweede kleuterklas totaal geen kast ofzo in haar klas heeft staan! Ze moet elke keer weer naar de eerste kleuterklas gaan om daar haar materialen bijeen te rapen. Ik ga horen bij Edward Daddy of hij geen kast voor me kan maken.

Op het einde van onze schooldag gingen we met zen vieren (Anke, Loes, Renée en ik) langs elke klas. Elke klas kreeg een bal waar ze tijdens de break mee kunnen spelen. Ook hebben we dan telkens een klasfoto gemaakt. Natuurlijk staat Bandele mee op de foto met zijn schoolvriendjes!

24 januari 2014

Vandaag zijn we (de vier meisjes want Glenn moest lesgeven) met Rejoice naar Accra gegaan. Om 5uur zaten we al te wachten in de trotro.. Jaja, 5uur!!! We hebben, al een geluk, niet al te lang moeten wachten. Tijdens het wachten kwam er zelfs een soort fanfare langs op straat! Het was voor een overleden persoon. Al de mensen in de fanfare droegen rode en zwarte kleding (de kleur van de rouw).

Na 4uur in de trotro te zitten waren we aangekomen in Accra. Het eerste wat ons te doen stond was horen hoe het zat voor ons visum te verlengen. Rejoice nam ons mee naar het vliegveld, maar dat was duidelijk niet de plek waar we moesten zijn. We moesten naar het immigratiekantoor. Het was 11 uur toen we bij het vliegveld waren en ons Rejoice zei dat ze wel graag eerst iets wou eten, dus we stappen met zen allen een restaurantje binnen… Eigenlijk hadden we met vier geen honger, maar we zouden iets drinken. Maar toen zagen we frietjes met kip op het menu en waren we verkocht! Dus hadden we toch maar besteld, en plots zei Rejoice dat ze eigenlijk zin had in iets dat niet op de menu stond.. Dus zei ze dat ze ergens anders ging eten. Daar zaten we schoon, eigenlijk helemaal geen honger.. we vonden het alle vier heel grappig, alé stel je voor dat je dat nu in België zou doen!

Na een kwartiertje kwam Rejoice al terug, ze had al gedaan met eten. En vroeg of wij al klaar waren. Wij hadden ons eten nog niet gekregen! Ze was al wat gehaast want ze had een chauffeur gebeld die ons naar het immigratiekantoor zou brengen..Plots moest alles snel gaan?! Dat vonden we nog vreemder!!  Uiteindelijk konden we gewoon ons eten meenemen en waren we al snel in een taxi op weg naar het immigratiekantoor.

Ons visum was in orde, we moeten gewoon wanneer we weer vertrekken naar huis geld tussen ons paspoort steken als we voorbij de duane gaan en dan zou dat in orde zijn. Raar?!

Daarna zijn we op zoek gegaan naar boeken.. De drie meisjes willen een soort bibliotheek aanbrengen in de verschillende scholen. Ze hebben er toch een aantal gevonden! Ik ging dan ook maar op zoek naar boeken over kinderversjes of -liedjes. Ik heb ook een geplastificeerd papier gevonden waar je op kan aanduiden welke dag het vandaag/gisteren/morgen is. Ik ga het gebruiken om een ochtendritueel te integreren in de kleuterklas.

Na de boeken zijn we op zoek gegaan naar kaas. (niet voor mij neen ;-) ) We hadden in Kpando al ‘The laughing cow’ gevonden (ofwel La vache qui ri). In Accra hebben we dan toch nog een ander soort kaas gevonden. Maar niet de kaas die we hier kennen. Het is verpakt zoals tonijn in blik is verpakt, heel gek! Ik heb er zelf nog niet van geproefd, misschien als we het eens laten smelten ofzo ;-)

Na de inkopen ging Rejoice weer naar het trotro station om weer naar Kpando terug te keren. Wij met vier wouden nog even blijven. We hebben de zee bezocht.

Amai… schijnend om te zien eigenlijk. Je ziet een mooi strand maar de huizen die er naast staan zijn allemaal krotten. En de geur is ook niet echt aangenaam. In het water lag ook een dode hond.. en tussen de huizen door was er een soort watervalletje dat van boven aan de huizen daalde en in de zee terecht kwam, het was al het afval van de bewoners. Heel smerig. Op die moment beseften we dat Kpando eigenlijk een heel aangename plek is.

Op strand kwamen ook allemaal mannen op ons af. Ze wilden allemaal op de foto met ons en vroegen onze telefoonnummer.. Verschrikkelijk! Dan denk je dat je die makkelijk kan afwimpelen door te zeggen dat we snel door moeten… neenee.. en maar blijven praten..

Uiteindelijk zijn we daar toch weg geraakt.. en we belandden op een marktje, ik heb er mijn eerste muziekinstrument gekocht! Een duimpiano (denk ik, ik moet nog opzoekwerk doen). Maar amai, wat was dat daar!! De mensen daar zijn zo opdringerig.. als je nog maar vraagt hoeveel ze voor iets vragen laten ze je niet meer los! Jolien, nu begrijp ik waarom je zei dat Accra niet aangenaam is… amai!

25 januari 2014

We (alle vijf) zijn met de taxi naar de berg Afadjato gereden. Onze taxichauffeur wist wel de weg niet goed.. we kwamen een man en vrouw tegen, de man wist de weg. We moesten terugdraaien, en voor we het wisten sprong de man in onze koffer om ons zo de weg te wijzen. Heel grappig. We moesten even wachten.. op wat, wist niemand.. Uiteindelijk zijn we vertrokken. Het kostte me bloed, zweet en tranen! Letterlijk!! Ik had nooit verwacht dat ik het zo moeilijk zou hebben met men hoogtevrees. De berg beklimmen was voor mij het moeilijkste. Ik bleef maar nadenken over al die scenario’s wat er zou gebeuren als ik een foute stap zette.. Ik beklom hem ook veel te snel, wat dan ook onmiddellijk op men adem pakte. Maar uiteindelijk is het me gelukt! Onze taxichauffeur was hem mee beklommen… heel gek! De man die ons de weg leidde in de auto, was blijkbaar onze gids. Al hebben we onze bedenkingen of het een echte gids was of niet.

Na zo’n 880 meter hoog. Toen we boven op de berg stonden… wow, adembenemend! We hebben het gedaan! De hoogste berg van Ghana beklommen..!! Maar toen keken we naar de berg naast ons… hé is die niet hoger dan deze berg? Jaja, die berg is hoger.. Heel gek. Toen vroeg Renée aan de gids of de via de andere kant van de berg konden dalen.. Ze zag er een man en zoon ook naar beneden gaan. Maar dat zag de gids blijkbaar niet zitten, “neen, dat is veel te gevaarlijk”, zei hij. Hmmm..?

Nadat we de berg hebben beklommen wilden we ook naar de waterval van Afadjato gegaan. Voordat we vertrokken zei er een man dat we niet mochten gaan, we moesten naar de waterval van wli gaan, dat is veel veiliger! We begrepen het allemaal niet zo goed.. De man was aan het vertellen over dat er offers werden uitgevoerd en dat er veel doden zijn gevallen…  We begrepen het eigenlijk allemaal niet zo goed.. Maar we besloten om gewoon toch naar de waterval van Afadjato te gaan. En ja, het was prachtig! Het was wel wat frisser vandaag dan al de andere dagen. We zaten ook in de bossen, dus het was op zich al wel koeler. Ik gok dat het ongeveer 25 graden was. Er was ook veel wind. Dus ik ben niet in het water gegaan… Ik had echt kiekevlees! :-p (jaja, een echt kouwschijterke, ik weet het!)

Het was een toffe ervaring.  Bandele heeft er ook van genoten! ;-)

26 januari 2014

Vandaag is het een rustdagje. We zijn niet echt iets van plan vandaag. Een beetje voor school werken, wassen, kuisen,…

Tot snel iedereen!!