Toen waren we al met 5!

11 februari 2014.

Gisteren hadden Renée en Anke nog medicatie voorgeschreven gekregen. Ik was ze gaan halen. Normaal is er een apotheek voor het ziekenhuis.. Maar de medicatie die zij nodig hadden kon je daar niet verkrijgen dus ben ik met de taxi weer naar de main street gegaan (ja er is eigenlijk maar één hoofdstraat in Kpando) om daar naar de apotheek te gaan. Wanneer ik daar was heb ik, moet ik toegeven, de origineelste wijze om men telefoonnummer te bemachtigen voorgeschoteld gekregen. Ik moest eerst het voorschrift van de medicatie afgeven aan een man.. Die gaf me een klein kartonnetje waar het bedrag op staat dat ik moest betalen. Dat kartonnetje moest ik aan een andere man aan een loket afgeven. De man gaf me mijn wisselgeld weer samen met een briefje waarop stond “Felix …(zijn telefoonnummer) I will like you to be my friend.. So please call me”  Ja ik moet toegeven, het is wel het meest originele dat ik al ben tegengekomen! ;-)

Wanneer ik uit de apotheek stapte kwamen er allemaal kinderen naar me “Madam Jovoe!” riepen ze. Het waren kleuters van de RC Boys! (de apotheek is gelegen over de school) Ze liepen de hele weg met me mee naar het ziekenhuis…

Vandaag zijn Yasmine en Renée ontslagen uit het ziekenhuis! Nu is het nog wachten op Anke.. De kans dat zij morgen naar huis mag komen is wel groot! 

12 februari 2014.

We zijn nog aan het wachten op Anke haar thuiskomst.. Maar je kent dat hé, alles op zijn tijd! ;-) 

Liefs!