Zon, zee en strand!

15 maart 2014 - Cape Coast, Ghana

7 maart 2014.

Deze morgen was het vroeg opstaan! Amai men botte… Het pikte serieus.

We (Anke, Loes, Renée en ik)  hebben eigenlijk heel de dag in de trotro gezeten. Tijdens het rijden zag ik plots op de weg iets zitten.. Het was een bende apen (neen geen kinderen, echte apen!) Heel grappig om te  zien!

We hebben eerst de trotro naar Accra genomen.  Voordat we in Accra aankwamen moesten we stoppen van een politieagent.. Blijkbaar kwam er rook uit de trotro.. Na een uur stilstaan zijn we weer vertrokken en eindelijk in Accra aangekomen.

Daar moesten we de trotro richting Takoradi. Plots zaten we met alleen maar Jovoes in de trotro! Er waren 16 duitsers, 4 Belgen (wij dus), een Amerikaan en dan nog 2 ameibo’s ;-)  Het was een krappe rit.. Er was namelijk één van de twee ameibo’s die nog naast mij moest zitten.. Iedereen in de trotro zei dat het onmogelijk was. Maar toch perste hij zich nog mee in de auto, natuurlijk net naast mij… Ja, het moto is hier duidelijk “Het kan niet vol genoeg zijn!” Al een geluk hebben we met vier gewisseld van plaatsen. De chauffeur was nogal op zijn tenen getrapt toen we voor één plaats maar de helft wilden betalen.

Bleek dan nog te zijn dat de chauffeur ons nog helemaal niet heeft afgezet waar we wilden zijn… We hebben dan nog een taxi naar het laatste trotrostation kunnen nemen.. Om daar onze laatste trotro richting Bejin te nemen.

Rond 20u waren we aangekomen aan ons eerste hotel.  We kregen ons bungalowke toegewezen en konden daarna nog iets eten. In de bungalow stonden enkel maar 4 bedden (met muskietennet). Dat was het. Maar meer hadden we ook niet nodig.

En wat een zaaaaaalig eten was dat zeg! Een stevige hamburger met frietjes.. En nog een lekker glaasje witte wijn!

Normaal gezien zouden we hier twee nachten blijven maar in de trotro vol Jovoes hoorden we van hen dat er dit weekend een feestweekend is in Busua.. We gaan proberen om dus maar één nacht hier te blijven en morgen al naar Busua te gaan om een feestje mee te pikken.

 

8 maart 2014.

Deze morgen zijn we naar Nzulezu gegaan. Er is een dorpje dat leeft op het water. (door middel van paalwoningen dus)

We moesten eerst een wandeling maken. Door water, zand en modder. Daarna moesten we met zen allen in een bootje richting de paalwoningen.

Wanneer we er aankwamen moesten we nog eerst betalen omdat we een fototoestel bij hadden. Maar wanneer ik dan foto’s wilde trekken, zeiden de bewoners dat ze niet gefotografeerd wilden worden. Wat ik ook wel begreep, elke dag komen er mensen hun woningen bezien, hun privacy is 0,0. Maar het was wel dubbel omdat we er wel voor betaalde om foto’s te trekken.

Het was toch gek om te zien. Normaal kunnen de Ghanezen niet zwemmen, de mensen die de paalwoningen bezochten kregen dan ook een reddingsvest om. Maar de kinderen die wonen op het water zijn echte waterratten! Ze sprongen in het water en maakten plezier.

Na ons bezoek zijn we weer op een trotro gestapt richting Takoradi. We stapten op een trotro en na een uur zei de chauffeur dat we in de trotro achter hem moesten stappen. Ok, op zich geen probleem. Dus we stapten erin. En na weer een uur viel die trotro plots stil! Hij had te hevig gereden denk ik en zijn achterwielen waren naar achteren gegaan.. het zag er heel raar uit!

Maar dus, moesten we weer op een andere trotro.. voor de verandering ;-) We kwamen aan in Takoradi en dan moesten we nog naar ons hotel zien te geraken. Eerst hielden we een taxi tegen, die bracht ons naar een verkeerde plek, hij vroeg meer geld dan we eerst hadden afgesproken dus bracht hij ons terug naar Takoradi.. Daar stonden we weer. Dan namen we een trotro. Er zaten ook twee Duitse meisjes in (Je ziet hier overal Duitsers!) en ook een werknemer van het hotel waar we gingen overnachten. Hij hoorde ons praten over het hotel en stelde voor om onze bestellingen al door te geven zo zouden we, als we aan kwamen, direct ons eten hebben. Perfect! Want we wilden ’s avonds nog naar het feestje in Busua gaan.

Maar het zou Ghana niet zijn als we toch nog hebben moeten wachten op ons eten.. De trotro rit duurde meer dan een uur maar toch was het nog niet klaar. Och ja, het heeft ons toch gesmaakt! (dat westers eten geraak je snel weer gewoon zeg!)

Plots begon het te regenen en onweren.. (dat zie je hier niet zo vaak! ;-) ) we vreesden dat het feestje niet meer zou doorgaan.. Maar we besloten toch om eens een kijkje te gaan nemen. Overdag bevond het feest zich op het strand en ’s avonds zou het in de jungle doorgaan. We gingen dus eerst nog een kijkje nemen op het strand. Maar inderdaad, door de regen was dat feestje al snel gedaan. Over een halfuur zou het in de jungle beginnen. Dus hebben we onze taxichauffeur (jaja, die bleef heel de avond in de buurt want ons hotel lag wat afgelegen.) zijn gsm nummer opgeslagen zodat wanneer we hem nodig hebben, we hem kunnen bereiken.

Na een klein uurtje zijn we dan vertrokken richting the jungle. Wow, wat een zalige locatie voor een feest! Het was echt in het bos, rondom je was bamboe te zien, lichtjes waren opgehangen,.. echt zalig!

Onze chauffeur was wat op zijn tijd gesteld want op een gegeven moment kwam hij naar ons met de vraag wanneer we wilden vertrekken…

 

9 maart 2014.

Na enkele drukke, volle dagen hadden we besloten om even een luilekkerdagje te houden. Zalig zonnen op het strand!

 

10 maart 2014.

Deze morgen is Renée opgestaan en ze voelde zich niet goed. Dus hebben we onze plannen gewijzigd voor vandaag en blijven we bij ons hotel. Wat zonnen op het strand en de wacht houden bij Renée haar bed.

 

11 maart 2014.

Vandaag zijn we naar ons volgend hotel vertrokken. Maar voordat we daar waren aangekomen hadden we nog een tussenstop gemaakt op het strand van Busua om, jawel, te surfen! (niet op het internet…) Ik heb welgeteld 4keer rechtop gestaan op men board! Ik was best trots op mezelf :D

Na het surfen zijn we verder richting Cape Coast vertrokken. Ons voorlaatste hotel: Oasis.  

 

12 maart 2014.

Deze morgen zijn we naar Cape Coast castle gegaan. Een prachtig kasteel met een wrede geschiedenis. Het is precies ook vandaag warmer dan anders.. Het zweet liep letterlijk van mijn hoofd. De rondleiding duurde wel drie uur. Maar de gids wist ons enorm veel interessante dingen te vertellen. In de koer van het kasteel was er een klein toeristenmarktje. Heel gek zicht.

 

 

13 maart 2014.

Vandaag was het zover.. De canopiewalk… een brug van 40 meter hoog. En ik ging ze mee beklimmen… Amai. We gingen met de taxi naar daar, een rit van 40 minuten. (het leek wel een pak langer!)  In de rit begon ik het al te voelen, het zweet stond al op men voorhoofd.

Eerst moesten we een kleine wandeling maken richting de brug. En toen.. the moment of truth. De brug bestond uit 7 bruggen.. Maar voor diegene die na de eerste brug al eraf wilden, konden ze een  short cut pakken. Die heb ik wel genomen. Alleen! De short cut  bestond nog uit drie bruggen. Ik was best wel trots op mezelf dat ik die alleen heb gedaan! Maar ik was ook wel blij dat ik van de brug was.

Omdat dat al een heuse prestatie was, hebben we voor de rest van de namiddag/avond aan het strand of in de hangmat gehangen en een boek gelezen.

 

14 maart 2014.

Vandaag wilden we naar het strand gaan. We waren op weg naar Medina. Maar daar bleek de zee te woest te zijn. Dus zijn we uiteindelijk maar weer naar Oasis gegaan. Nog wat gelezen.

’s Avonds is Kaat langsgekomen. Er was een feestje te doen bij ons hotel. Plots kwam er een man bij ons staan en vroeg of we hem niet kenden. We wisten niet wie hij was, wat hij heel shockerend vond. Het bleek de eigenaar te zijn van het hotel. Hij bood ons een drankje aan en heeft nog een babbeltje gedaan. Hij komt van Turkije. Nadien is hij nog naar anderen gegaan. En plots stond hij er terug, met chocolade in zijn handen! Zaaaaalig!!!!

 

 

15 maart 2014.

Deze middag namen we met zen allen de trotro naar Accra. We zijn weer naar het toeristisch marktje gegaan. En jawel, de laatste spulletjes zijn in orde. Nu heb ik alles wat ik hebben wou.

Tegen de avond ben ik dan de trotro opgestapt richting Kpando. Om ’s nachts heel moe aan te komen en in bed te kruipen. Wat een vakantie! 

Foto’s

2 Reacties

  1. Domi:
    20 maart 2014
    Amai, wat een vakantie inderdaad!!! Ik word jaloerser met de dag :-).
    Toch wel ongelooflijk hoe snel de tijd voorbij vliegt hé... je komt al bijna terug! Ik neem aan dat je blij bent om weer naar huis te komen maar dat je toch ook wel een beetje hartzeer hebt... ;-( Maar allé, deze geweldige ervaring kunnen ze je niet meer afpakken hé :-)
    GENIET geweldig van je laatste week lieve Delphine en prent al het moois en alle lieve mensen goed in je ogen en in je hartje zodat je ze nooit meer vergeet! :-)
    Dikke kussen en een warme knuffel van Bart en mij! We kijken er al naar uit om je terug te zien :-) XXX
  2. Sandra:
    20 maart 2014
    Wat een avonturen!! Nog even en je kan ze ons uitgebreid in geuren en kleuren en met de nodige foto's vertellen. We kijken er al naar uit. Geniet nog van je laatste dagen in Ghana!